Afgelopen week stond ik samen met Luís Semedo, Rosanne van Staalduinen, Luc Princen, Marcel Bootsman, Remkus de Vries en Taco Verdonschot op het podium tijdens de ‘Closing remarks’ van WordCamp Nederland 2022. Een evenement georganiseerd voor én door de WordPress-community.
Waarom ik daar stond, lees je hieronder.
In een blogpost, geschreven door Joost van Dragonfly Media, las ik voor het eerst over WordPress. Hij had er een linkje naar wordpress.org bij geplaatst.
Het was 2008. Ik woonde op Curaçao en was druk met van alles: naast het werken als grafisch vormgever en webdesigner in opdracht, ontwikkelde ik producten van Curaçao zoals postkaarten, kalenders, boekjes, T-shirts met woorden in Papiamentu (shirts&words, een concept van Susanne van Sambeeck). Die producten verkocht ik in Nederland via een webshop. Om de producten en de webshop te promoten gaf ik samen met Elodie Heloise online magazine Cpost uit. Het magazine verscheen eens in de twee maanden. Wat we niet kwijt konden in het magazine, plaatsten we op een blog curacao.web-log.nl. Dat had zijn beperkingen. De vormgeving en de opzet kon ik niet naar mijn hand zetten. Ik zocht naar een alternatief. En toen kwam de blogpost van Joost met dat linkje.
Eind jaren 90 bouwde ik mijn eerste HTML-website met tabellen en frames. Begin 2008 gebruikte ik dat nog steeds. Online magazine Cpost was gebouwd met frames, tabellen en inline css. Over style.css had ik wel gelezen maar hoe dat werkte en wat het nut was, begreep ik niet.
Dus stond het online magazine niet netjes in het midden maar in de linkerbovenhoek.
Het opzetten van mijn eerste WordPress-website was een ware worsteling. De famous 5 minute install duurde bij mij dagen. Elke keer gaf ik de hoop op, en elke keer vond ik via Google weer een aanwijzing. In februari 2008 had ik dan eindelijk mijn eerste WordPress-website online.
Er ging een nieuwe wereld open. Via de forums van o.a. WordPress kwam er zoveel nieuwe informatie over het ontwikkelen van websites, zoekmachine-optimalisatie en bloggen.
In datzelfde jaar (2008) ontmoette ik Yvette Sonneveld, die ook met WordPress werkte. Met haar besprak ik mijn issue om content te centreren op een HTML-pagina. Haar reactie “ooh, je gebruikt geen externe CSS” inspireerde me om een nieuwe poging te doen. En dit keer – mede door WordPress-themes te bestuderen – viel het kwartje wel.
Niet alleen leerde ik dankzij Yvette het nut van CSS, zij was ook de persoon die me tien jaar later overtuigde een WordCamp te bezoeken. Als mede-organisator van WordCamp Utrecht 2018 adviseerde ze mezelf aan te melden als vrijwilliger. “Want” zo stelde ze: “als vrijwilliger is het makkelijker om gesprekken aan te knopen met andere bezoekers”. Ze had gelijk. Als vrijwilliger had ik een taak te vervullen. Dat maakte het makkelijker om op iemand af te stappen.
Ik ontdekte dat het leuk is om onderdeel te zijn van de WordPress-community. En dat een WordCamp een vriendelijke, veilige en welkome omgeving was, “nngeacht geslacht, geaardheid, beperking, etniciteit, religie, voorkeur voor operating system, programmeertaal of text editor”. Dat sprak me aan.
WordCamp Utrecht 2018 ervaarde ik als een openbaring. Dagen later stond ik nog te stuiteren van de kennis die ik had opgedaan. WordCamp Utrecht 2018 vond namelijk plaats op de vooravond van de introductie van Gutenberg, de block-editor van WordPress. De meeste gesprekken gingen over de komst en de gevolgen. Het stimuleerde me om met het WordPress Handbook – anno 2022 Learn WordPress – te verdiepen in Gutenberg, theme – en plugin development.
WordCamp Utrecht had mijn kennis en vaardigheden zo’n boost gegeven, dat ik besloot me vaker aan te melden als vrijwilliger. Er viel nog zoveel te leren over WordPress.
Naast dat de rol van vrijwilliger het makkelijker maakte een WordCamp bij te wonen, had het nog een ander voordeel: het gaf me de mogelijkheid iets te terug te doen voor de WordPress-community. Al tien jaar lang maakte ik gebruik van de gratis, open-source-software. Ik wilde meer doen dan doneren aan theme- en plugin-ontwikkelaars en over WordPress bloggen.
Eind 2019 werd er in het WordPress Slack-kanaal gesproken over het organiseren van WordCamp Nederland 2020. Daar wilde ik aan mee werken. Dus meldde ik me – schoorvoetend – als designer aan bij het organisatieteam.
Door de pandemie werd WordCamp Nederland uitgesteld. Pas eind 2021 kon de draad weer opgepakt worden. De Covid19-maatregelen eisten creativiteit. Tijdens een meeting werd er gesproken over een camping als locatie. Een buitenlocatie zou minder problemen geven als de maatregelen weer strenger werden.
Ik zag direct het WordPress-logo als een oranje, opkomende zon met daarvoor bomen en tentjes.
Bij de daaropvolgende meeting veranderde de locatie van een camping in een dierentuin. De tentjes werden een giraf en een neushoorn.
In een andere meeting werd de woordgrap gemaakt: ‘dat je weer naar WordCamp toekan’. Dus tekende ik voor een social-media visual een toekan.
Een stoet van dieren volgde: olifant, leeuw, zebra, arend, waterbuffel. Het was geweldig om elke keer weer een dier erbij te tekenen.
Naast het tekenen van de dieren was het mijn taak om de media-uitingen aan zoals de badges, programma-posters, T-shirts te ontwerpen en aan te leveren bij drukkerijen.
De organisatie werd gedaan door de personen waarmee ik op het podium stond: Rosanne van Staalduinen en Luc Princen waren teamleiders. Marcel Bootsman haalde de sponsors binnen. Remkus de Vries en Monique Dubbelman (niet op de foto) zorgden voor de sprekers. Luís Semedo begeleidde de vrijwilligers. En Taco Verdonschot verzorgde o.a. de socials.
Op de website van WordCamp Nederland of WordCamp Europe verschijnen oproepen voor sprekers, vrijwilligers en/of organisatoren. Ik kan het je van harte aanraden om je aan te melden.
